Pojawia się rurka tracheostomijna i… nie wiadomo co dalej. Zarówno pacjent jak i jego rodzina mogą czuć się zagubieni. Po co, na jak długo, jak to działa? A przede wszystkim czy rurka tracheostomijna pozwoli choremu mówić?
Tracheotomia to zabieg, który udrażnia drogi oddechowe. Wskazaniem do jej wykonania może być przeszkoda w jamie gardła/ krtani, porażenie strun głosowych, konieczność podłączenia pacjenta do respiratora, zniesiony odruch kaszlowy lub brak odruchu połykania.
Rurka tracheostomijna uniemożliwia wydobywanie głosu i swobodne mówienie ze względu na miejsce, w którym się znajduje, a znajduje sie poniżej strun głosowych, przez co powietrze nie jest w stanie do nich dotrzeć i wprawić ich w drgania. Jeśli jednak struny głosowe są zdrowe, a ogólny stan chorego dobry, z dużym prawdopodobieństwem pacjent będzie mógł mowić mimo rurki, dzięki montowaniu korków zamykających jej światło. Problem pojawia się, gdy struny głosowe mają niedowład i/lub pacjent jest zbyt słaby, by je uruchomić. Wtedy pomocna okazuje się terapia logopedyczna.
Rurka tracheostomijna może być rozwiązaniem czasowym, stosowanym dla bezpieczeństwa chorego, gdy jego stan tego wymaga, a może być rozwiązaniem trwałym, np. przy utrzymujących się problemach z oddychaniem, konieczności długoterminowej wentylacji mechanicznej, znacznych ilościach wydzieliny wymagających odsysania. Jak każde ciało obce, niesie ze sobą możliwość powikłań, takich jak: infekcje, krwawienia, pojawianie się ziarniny, zaburzenia czucia oraz napięcia i pracy mięśni w obszarze tchawicy i krtani.
Rolą logopedy jest przygotowywanie pacjenta do jej usunięcia, tj. dekaniulacji, poprzez przywrócenie odruchów zabezpieczających drogi oddechowe (odruch kaszlowy, odruch połykania), wzmocnienie mięśni wydechowych, usprawnienie pracy mięśni okolicy krtani oraz funkcji strun głosowych. To jednak nie wszystko – logopeda może przeszkolić rodzinę w zakresie pięlęgnacji pacjenta z rurką, w tym odsysania, a także dobrać rodzaj rurki do aktualnych potrzeb chorego.
Rurka tracheostomijna, czytaj dalej…